කියන්නට අවසරයි!...(1 කොටස)

දුව හොඳට ඉගෙන ගෙන ඩොක්ටර් නෝනා කෙනෙක් වෙන්නම ඕන...

"අම්මා, මම හෙට ඉස්කෝලේ යනවා නේද?".සිඟිති කටහඬක් ගෙය තුළින් නික්මිනි.ඒ මිනෝලිය. තම මවගෙන් මෙසේ විමසන ඇය බලාපොරොත්තු රාශියක් පොදි බැඳ ගෙන තම පාසල් දිවිය ඇරඹීමට සූදානම්ව සිටියාය. "ඔව් දුවේ" මිනෝලිගේ මව එසේ පැවසුවේ උතුරා ගිය දරු සෙනෙහසින් යුතුවය. මිනෝලිගේ පියා නැතිවූ දා සිටම ඇගේ මව ධෛර්ය‍යෙන් යුතුව සමාජයට මුහුණ දෙමින් තම දියණියව කවදා හෝ සමාජ තැනකට ගෙන යාමේ දීර්ඝ ගමන හෙට පාසලේදී ආරම්භ වන බව මව දැන සිටියාය.
උදෑසන එළඹිනි."දුව, නැගිටින්න.අද තමයි ඔයා මුලින්ම ඉස්කෝලේ යන දවස"මව පැවසුවේ තද නින්දේ සිටි මිනෝලිව කූද්දමිනි. "ඉස්කෝලේ......." කියමින් තම නිදිබර දෑස් පිහිදමින් මිනෝලි ඇ‍ඳෙන් බිමට බැස්සේ සතුටින් ඉපිලී යමිනි.පාසලේ අලුත් නිල ඇඳුම ඇඳගැනීමටත්, අලුත් සුදෝසුදු සපත්තු දැමීමටත් මෙතෙක් කලක් ඇය ඇඟිලි ගනිමින් සිටි අවස්ථාව අද උදා වී ඇත."අම්මා, මම ලෑස්තියි. අනේ! ඉක්මනට යමුකෝ" කියමින් ඇය මවගේ ඇ‍ඟේ දැවටුණාය."හරි, අපි යමු. හැබැයි ඊට කලින් ඔයා බුදුසාදුට වැඳලා යන්න ඕන."මව කීවේ ගෙයි කොනක සූදානම් කර තිබූ බුදු පහන දල්වමිනි."හරි අම්මා" කියමින් මිනෝලි බුදු පිළිමයට වැන්ඳාය.මිනෝලිගේ මවද බුදු පිළිමයට වැන්ඳේ දහසක් ප්‍රාර්ථනා තම සිතේ තබා ගෙනය."දුව, ඔයා හොඳට ඉගෙන ගෙන ඩොක්ටර් නෝනා කෙනෙක් වෙන්නම ඕනි, හරිද?" මව එසේ පවසද්දී මිනෝලි නිහඬව සිටියත් ඈ ඒ සියල්ල හොඳින් සිතට ගත්තාය.අනතුරුව ඇය දිව ගොස් ආච්චිටත්, නැන්දාටත් වැන්ඳාය.ඇයට තම පියා නැති අඩුව නොතේරුනත් මේසය මත තබා තිබූ පියාගේ ඡායාරූපය ළඟට ගොස් ගාථාව කියා වැන්ඳ ඇය මවටද ගාථාව කියා වැන්ඳාය. දෑසට කඳුළු නැඟුන මුත් මව ඒවා සඟවාගත්තේ මිනෝලිට නොපෙනෙන පරිද්දෙනි.
"අපි යමුද? අම්මා." මිනෝලි එසේ විමසමින් ගෙයින් පිටතට ආවාය."කිරිබත් කාලා මට නිදිමත හැදෙයිද දන්නේ නෑ" සැබැවින්ම නිහඬ ළමයෙක් වුවද හිතේ සතුටට පාසලට යන මාවතේ ඇය තම මවත් සමඟ දොඬමළු වූවාය.
මිනෝලිගේ පාසලේ පළවෙනි දවස ගැන තොරතුරු අපි ඊළඟ කොටසින් බලමු...

සඳ නැග ආ දා...


දවස එළිය කළ හිරු රැස්
කෙමෙන් වියැකී ගොසින් ය...
සිසිල් මඳ නළක් හමා එද්දී
අහස ආලෝකයෙන් නහවන්නට
නැග ආ පුන් සඳ
අද මා දිවියත්
ආලෝකමත් කරාවිද?...
සුසුම් හෙලමින් එදින එන තුරු
මඟ බලා සිටිමි...
-Kreet-

හැපි බර්ත් ඩේ!


කොහොමද ඉතින්? ආ...ඔන්න අහගන්න.
                      "හැපි බර්ත් ඩේ ටූ මී!
                       හැපි බර්ත් ඩේ ටූ මී!
                       හැපි බර්ත් ඩේ ඩිය(ර්) Kreet!
                       හැපි බර්ත් ඩේ ටූ මී!"
ඉතින් ඔන්න එකායි!...දෙකායි!...පහළවයි!...කියලා Kreet ට අවුරුදු 15කුත් වුණා. මට ඉතින් විෂ් කරන්න කවුරුත් නැති හින්දා මමම විෂ් කරගත්තා.හැබැයි ඉතින් අද නම් නෙවෙයි බර්ත් ඩේ 1.ඊයේ... දැන් ඉතින් "කොහෙද යන්නේ?" කියලා ඇහුවොත්,"වයසට" කියලා තමා කියන්න තියෙන්නේ.
-Kreet-

කියන්නට අවසරයි,...



ඉතින් යාළුවනේ, මමත් හිතුවා කතාවක් ලියන්න. ඒ ගැන ඔයාලා මොනවා කියයිද දන්නේ නෑ. ඒ වුණාට හැම දාම මගේ ජීවිතේ අත්දැකීම්නේ මම ඔයාලට කියන්නේ. හැම දාම කියන්න තරම් අත්දැකීම් ගොඩක් තාම මට නම් නැහැ. ඒ නිසා මම කතාවක් ලියන එක හොඳයි නේද? කතාවේ නම තමයි...ම්..........
                                      කියන්නට අවසරයි,...
හොඳද? මම ලියන්නේ නම් "මිනෝලි" කියලා ළමයෙකුගේ කතාවක්. නම්, ගම් සියල්ල මන:කල්පිතයි. (වචනේ බර වැඩියි නම් , ඒකේ තේරුම තමයි ඔක්කොම මගේ හිතේ මැවුනු දේවල් කියන එක.) කතාව ගැන පොඩි හැඳින්වීමක් කළොත්, මිනෝලි කියන්නේ ගොඩක් අහිංසක ඒවගේම ගුණයහපත් ගැහැණු ළමයෙක්.එයා තාම ඉගෙන ගන්නවා. ඉතින් එයාගේ තාත්තා නම් ජීවතුන් අතර නැහැ. අම්මයි, පවුලේ අනිත් අයත් එක්ක තමයි එයා ජීවත් වෙන්නේ. එයා ගොඩක් දක්ෂයි. ඒ නිසාම එයාට ගොඩක් ඉරිසියාකාරයන්ට මුහුණ දෙන්න වෙනවා. හැලහැප්පීම් මත ගෙවෙන එයාගේ ජීවිතේ අන්තිමේදි..............අපොයි! මම මෙහෙම මුළු කතාවම ගානක් නැතුව ඔයාලට කියයි.හරි...හරි...කතාවේ ඉතුරු ටික දැන ගන්න ඕන නම් දිගටම මාත් එක්ක ඉන්න. ඒවගේම මම ලියන කතාව ඉදිරියට සාර්ථකව ගෙනියන්න නම්, මට ඔයාලගේ අදහසුත් ගොඩාක් වැදගත් වේවි.ඒ නිසා දිගටම මාත් එක්ක රැ‍‍ඳෙන ගමන් මගේ කතාව ගැන ඔයාලට හිතෙන දේ, ඒවගේම මගේ වැරදි අඩුපාඩු ලියලා දාන්නත් අමතක කරන්න එපා. 

සිතුවිලි අතර...

නිතර මා හදේ
වැළපෙන සිතුවිලි
කවදා සිතා නිම කරමිද මා
තනිවම වුවත් සිතුවිලි අතරේ
තනිකමක් නැත මා හදවතේ
සිතුවිලිවල නිමාව උදාවන තුරු
මඟ බලා සිටින මම
                        -Kreet-

අහසින් යන්න???

කොහොමද ඉතින්?මට ඒ කියන්නේ Kreet ට ඔයාලට රහසක් කියන්න තියෙනවා.හැබැයි ඔයාලටම විතරයි. කාටවත් කියන්න එපා හො‍ඳේ! ඉතින් ඒ රහස ඔන්න මම කියන්නයි යන්නේ... එක්කෝ මට බෑ ඔයාලට කියන්න. ඔයාලා කාට හරි කිව්වොත්... නෑනේ ඔයාලා ඉතින් මගේ යාළුවෝනේ :-).
                                    ඔන්න එහෙනම් අහගන්න...
                                    1කායි!... 2කායි!... 3නායි!...
හරි...අපේ Kreet ට අහසින් යන්න chance 1ක් ලැබිලා. හැබැයි මම මේ chance 1 අපේ ඇලඩින්(දන්නවද? එයි මගේ හොඳ යාළුවෙක්) ගෙන් එහෙම ඉල්ල ගත්තා කියලා හිතන්න එපා.‍
දන්නවද Kreet යන්නේ කොහේටද කියලා?... නෑ...නෑ...ඒක දැන්ම කියලා වැඩක් නෑ.ඉතින් Kreet ඇඟිලි ගැන ගැන ඉන්නේ කවදද යන්නේ කියලා.(අහසින් හො‍ඳේ! :-).
Kreet අහසින් ගියාට පස්සේ ගියේ කොහේටද?...මොනවද වුණේ?...කියන හැමදේම ඔයාලට කියන්නම්කෝ. එතෙක් Have a nice day!!!
-Kreet-

ජීවිතයේ ජය ටැඹ...


දිනෙන් දින ගතවන
සෑම මොහොතක්ම
මා අතින් ගිලිහී යද්දී
ජීවිතයේ ජය ටැඔ වෙත
ළඟා වීම පහසු වේවිද?...
එය කොතරම් දුෂ්කර මුත්
කළ යුතුමය...
ජීවිතයේ ජය ටැඹ වෙත ළඟා විය යුතුමය...


-Kreet-

තනි තරුව...


අහසේ සඳ හා එක්ව ඇති
තනි තරුව ඔබට පෙනේද?
සඳත් තනි තරුවත් 
මිතුරේ...
ඔබත් මමත් වැනිය.
නොඑසේ නම්....
ඒ කුමක් විය හැකිද?...

-Kreet-

මතං වෙත ලියමි...

ඉතින් මතං කොහොමද සැප සනීප? "මම සුවෙන් සිටිමි." කියලා කියන්න එපා මතං. මට ඕක අහලා ඇති වෙලා. එක්කෝ "මතං අසනීපෙන්" කියලාවත් කියන්න මතං.:-).
මතංට මම මුලින්ම sorry කියලා ඉන්න එපායැ,නේද මතං? මේ මට ඉතින් ගොඩක් කාලයක් තිස්සේ මතං‍ට ලියන්න තියා කතා කරන්නවත් බැරිවුණානේ. මතං මාත් එක්ක තරහ නෑනේද? දන්නවානේ මතං ඉස්කෝලේ වාර විභාගේ. ඉතිං මතං, ඒ යුද්දේ සති 2ක් තිස්සේ තිබුණ නිසා Kreet ටත් සටන් කරන්න වෙලයි තිබුණේ.
අප්පෝ!මුළු ලෝකෙම ඉන්න හොරු ටික ඉන්නේ අපේ පන්තියේ මතං.(මේ මම එහෙම ඕවාට නෑ.)"මේ මේ 2ට කීයද? 3ට කීයද?" මට ඕවා ඇති වෙලයි තිබුණේ. මොනා කරන්නද මතං, අපි ඉතින් සාධාරණේට වැඩ කරන මිනිස්සුනේ.අපිට හැම දාම හුලං තමා.
ඒ වුණාට මතං වෙනදා වගේම මම 1st තමා. විභාගේ ඉවර වුණ දවසේ තමයි මතං මගේ "ඩොං ඩොං " ගගා තිබුණ හදවතට හුලං ටිකක් වැදුණේ. ඒ වුණාට මතං තව තව විභාග නිවාඩු කාලේ එනවානේ. අපෝ....දැන්නම් එපා වෙලා. ඒ වුණාට වෙනදාට වඩා ටිකක් හරි හොඳයි.
"දැන් නිවාඩු කාලේ හින්දා නෑ ඉස්කෝලේ- ආයි ආයි ආපි ඔන්න සෙල්ලම් කාලේ" කියලා කියන එකේ මතං මොනාද මේ vacation 1කේ කරන්න හිතාගෙන ඉන්නේ? මට නම් නිවාඩු වුණාට class මතං.මතංටත් same to U කියලා හිතනවා.ඒත් එහෙම වුණාට මතං මම නම් මේ vacation 1 full fun 1 කේ ගත කරන්න තමයි try 1ක දෙන්නේ.අදට මගේ chat a box 1ට තිතක් තියන්නම්.
                                              ටටා!!!!!!!!!!!!
                                                                          මෙයට ඔබේ මතං,
                                                                          Kreet


                                                                           

මල් කැකුළු...

උදෑසන හිරු දැක
පිනි බිදු සඟවමින්
අවදිවූ මල් කැකුළ
හවසට හිරුත් සමඟම
පරව යන්නේ කාගේ අවසරය ඇතිව ද?
අපේ ජීවිතයත් මල් කැකුළු වැනිය.
උපත ලැබූ දා සිටම
හිරුත් සමඟ බැස යන්නට
අප කාගේ අවසරය පතමුද?
-Kreet-